Pascal Bernier - New works

image - Pascal Bernier - New works

Over

Drie jaar na de tentoonstelling "Some Works / 1993-2016" biedt Art22 Gallery u graag een exclusieve solotentoonstelling aan, gewijd aan de Belgische kunstenaar Pascal Bernier. Deze tentoonstelling presenteert voornamelijk recente kunstwerken, gemaakt tussen december 2019 en de zomer van 2020. Bovendien komt het overeen met de tentoonstelling "Animals in Art" in het Arken Museum in Kopenhagen tot januari 2021, een tentoonstelling die belangrijke figuren uit de hedendaagse kunst zoals Paola Pivi, Maurizio Cattelan, Sophie Calle, Damien Hirst, Paul McCarthy samenbrengt en waarvoor privéverzamelaars in Brussel kunstwerken hebben uitgeleend van de Belgische kunstenaar die sinds het einde van de jaren '80 actief is.

De tentoonstelling richt zich op een onuitgegeven serie die tijdens de Covid opsluiting is geproduceerd: "Masques funéraires". De humor is alomtegenwoordig in het werk van Pascal Bernier en is doeltreffend en betekenisvol. Na de eerste glimlach voor een dertigtal gelakte gipsmaskers zal de toeschouwer zeker denken aan de begrafenismaskers die de herinnering aan een overledene tot in de eeuwigheid moeten bewaren. Deze maskers werden door veel beschavingen gebruikt en waren gemaakt van metaal (meestal goud), maar ook van gips of geverfd karton. Sommige zijn zeer realistisch, andere meer gestileerd. Ze zijn te vinden in Egypte en Griekenland, maar ook in Azië, Afrika, Amerika en sommige beschavingen van Oceanië. De overeenkomsten tussen deze verschillende tradities worden geïnterpreteerd als een middel om het beeld van het leven te behouden. Het Egyptische Boek van de Doden geeft aan dat het dodenmasker vooral de missie heeft om het hoofd van de overledene te beschermen. Door deze transpositie naar het dier, maar gemaakt van naïeve carnavalsmaskers, biedt Pascal ons hier een vermenselijkte en gevoelige versie van een spookachtige fauna die vanuit hun lege ogen naar ons roept en ons in het wit van onze eigen ogen onderzoekt.

De serie "Accident de Chasse", die ook het thema van de menselijke angst voor de dood behandelt, fungeert vandaag als een artistiek identiteitskenmerk. Deze kunstwerken, die eind jaren '80 werden uitgewerkt, zijn vooral een eerbetoon aan het thema van de klassieke ijdelheid, een bevraging van de vergankelijkheid en ook een verwijzing naar het Belgische surrealisme en zijn mechanisme van beeldverraad. Als Magritte ons vertelde dat zijn geschilderde afbeelding van een pijp inderdaad geen pijp als object was, vraagt Pascal Bernier ons naar zijn werk te kijken in zijn oorspronkelijke betekenis en het te interpreteren zoals wij het zien: een gewonde tijger, dus levend en niet een taxidermie leeg van emotie met een absurd maar menselijk verband. Het onderwerp is dus, afgezien van een eerste kritiek op de jacht, conceptueel maar universeel, want het is in de eerste plaats ons eigen medeleven dat wordt gewekt. Het dier transformeert zo zijn lot door zijn huid tegen een hoge prijs te verkopen.

Het hele werk van Pascal Bernier blijft dankzij zijn hypervoorstelling angstaanjagend effectief. De mythologie die hij door zijn werken ontwikkelt is vooral figuratief, een levendig eerbetoon aan de grote artistieke stromingen van de 17e en 18e eeuw, de gouden eeuw van de schilderkunst waar hij van houdt. Pascal keert onverbiddelijk en compromisloos terug naar ijdelheden, stillevens, jachtpartijen en genrescènes. Net als metaforen of illustraties uit de fabels van Jean de La Fontaine, spreekwoorden van Diderot of citaten uit Desproges, zijn de creaties van Pascal Bernier polyglot en zelfs een jong publiek met een ongeconditioneerd naïef oog zal ze met een zuiver en juist gevoel interpreteren. Wat zien we hier? Een skeletvogel, trots rechtopstaand op zijn hubertusklauwen, verdedigt snavel en spijkert een ei, symbool van plezier en lust van onze kindertijd. Maar zou dit ei, intact, zijn burleske eigenaar niet hebben kunnen overwinnen? Zou hij het niet zo graag hebben gewild, geïncubeerd, beschermd zonder het te durven bijten, dat hij zou vergeten dat hij dood was? Moraal en zwarte humor hebben educatieve deugden omdat we allemaal weten dat de essentie van het verlangen niet in het object ligt, maar in het subject dat verlangt. Maar weten we dit echt?

Deel :

Fotogalerij (2)

Andere evenementen die je zouden kunnen interesseren

Nog meer evenementen Tentoonstellingen > Galerijen
Nog meer evenementen Région de Bruxelles-Capitale - Brussels Hoofdstedelijk Gewest
NIEUWSBRIEF
Abonneer je op onze nieuwsbrief:

Ik schrijf me nu in
JE EVENEMENT
Indien je een evenement aan de site wilt toevoegen, klik dan hieronder
Voeg je evenement toe

Thema's

Vandaag

Meer evenementen vandaag
ID : 88308
Editer l'événement SEO Espace administration